Panorama op Kalyves, de Viros-kloof, de Taygetos en de bergdorpen van Exochori. TERUG NAAR   BERICHTENPAGINA ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΗ-20 Ioύνιου Deze keer meer over het gehucht Kalyves. Gaandeweg sijpelt er toch steeds meer informatie binnen en vooral omdat we meer mensen leren kennen. Het was dan ook een nogal  diplomatieke actie van ons om met het griekse Pascha op vrijdagavond daaraan voorafgaand de kerkdienst bij te wonen in onze dorpskerk. Het hing er met de benen buiten, meer dan 40 volwassenen en tientallen kinderen stonden hutje-mutje op elkaar. Vrijwel iedereen was naar z'n familiehuis gekomen en veel heimelijke en ook onderzoekende blikken werden op ons gericht. 's Middags had Athyna, onze oude buurvrouw ons duidelijk weten te maken dat wij ook bloemen en groen dienden bij te dragen voor de versiering van de kerk (dachten wij, maar het bleek voor de ikoon te zijn). Na anderhalf uur verliet onze buurvrouw de kerk en even later wij dus ook maar. Thuis aangekomen werden we meteen door Athyna aangeklampt. We moesten ons met kaarsen en wierook voor de ingang van ons huis opstellen, want direkt zou de processie met de ikoon langskomen en ons huis gezegend worden door de Papa... En daarom moest de buurvrouw dan ook eerder naar huis, want ze loopt heel moeizaam en stel dat die processie haar op die 50 meter zou inhalen... Ze zat dan ook erg in de zenuwen en was tien minuten in de weer om d'r wierook aan te krijgen. De foto van Betty voor de poort doet me toch erg aan het meisje met de zwavelstokjes denken.    De processie is al biij de achterburen....         en nu perst het zich door ons enge steegje...   en daarna naar de oude Athyna. . ΚΑΛΥΒΕΣ dus. Dit is een ontzettend ander gevoel deze keer dan vorig jaar. We hebben echt een huis vlakbij Kardamyli, een droom wordt werkelijkheid. Iedere keer wanneer ik naar Kardamyli rijd, zie ik Kalyves voor me opdoemen met links de afslag naar het ge- hucht, de weg draait naar rechts om Kalyves heen en dan volgen de laatste vijf hairpins (zie foto boven). Ook na een maand werken in het huis is dit onwerkelijke gevoel nog steeds niet weg. Het wordt nu langzamerhand wel tijd om te proberen een plattegrond van Kalyves te maken, en daar ben ik een tijd mee bezig geweest totdat het redelijk klopte. Hier is het resultaat: Wanneer je op de plattegrond klikt dan krijg je hem op ware grote. Ik ben ook bezig met het schrijven van een soort van history over Kalyves, klik op het vetgedrukte woord en je krijgt te zien hoe ver ik gevorderd ben, of wat er aan nieuwe gossip bij gekomen is. Zoals je kunt zien is dit een nagenoeg dood gehucht. Toch begint dit enigszins te veranderen nu een nieuwe generatie "bejaarden", beter gezegd gepensioneerden, zich gaat vestigen. Vanaf volgend jaar is nr.34 permanent bewoont en over 2 jaar nr.28 ook. Ook nr.17, 18,en 38 gaan de komende jaren permanent bewoond worden en uiteraard kun je mij  op nr.9 daar ook bij tellen, op termijn dus een bejaardendorp. . Nu ik Kalyves topografisch wat duidelijker heb gemaakt is het zinvol om een fotografische rondgang door het gehucht te maken. Wanneer je op de camera hieronder klikt, kom je op een plattegrond met 24 pijlen zoals dezen . Iedere pijl staat voor een foto die op de plaats van de pijl is genomen en in de richting die de pijl aanwijst. Klik op een pijl en de foto wordt geopend. Op deze manier kun je zelf je tour door Kalyves maken, klik daarvoor op de camera. Tenslotte de laatste nieuwtjes. Na eindeloos de meest bizarre uitvluchten te hebben aangehoord, is dan eindelijk het licht op groen. De officiele vergunning komt deze week en morgen vindt er een werkbespreking plaats tussen Panayotti Moudaneas (de architect), Mimi Markeas (de aannemer), een man met een hydrolische hamer en mij (als er niets tussen komt.....). De eerste twee moet ik op een lijn zien te brengen, Panayotti wil zijn eigen ei leggen, terwijl Mimi een praktische aanpak voorstaat en mijn visie deelt. We zullen zien wanneer de zaak echt van start gaat. Intussen heb ik het nodige voorwerk gedaan, de waterleiding verlegd en een gleuf en gat in de 50 cm dikke muur voor de afvoer gemaakt. Schilder- en onderhoudswerk is gedaan, een nieuw raamkozijn voor souterrain gemaakt en momenteel werk ik aan de beide poorten. Intussen is een week geleden Betty hier ook geland en samen klaren we de klus. Volgende keer meer.     Χαιρετίσματα από τη Μάνη                                                                    Ακίμ, η Μπέτη και η Νίκη.                  TERUG NAAR Καρδαμύλη, 18 Ιούλιού 2005                                                          BERICHTENPAGINA ένα εργό του  ακίμος γράφικοι - καρδαμύλη (ελλάδα)